Ποια ποτά ταιριάζουν με τα φαγητά και τα γλυκά;

Ποια ποτά ταιριάζουν με τα φαγητά και τα γλυκά;

Τι θέλει το βερμούτ στο τραπέζι;

Λευκό ή κόκκινο κρασί με το ψάρι; Η μπίρα να είναι δροσερή ή παγωμένη; Τι θέλει το βερμούτ στο τραπέζι;

Αν έχεις απορίες σχετικά με το ποια ποτά συνοδεύουν ποια φαγητά και γλυκά, μπορείς να εντρυφήσεις στις απλές συμβουλές που ακολουθούν:

Με τα ορεκτικά: Μπορείς να σερβίρεις βερμούτ (ναι, επανέρχεται δριμύτερο), ούζο, μπίρα ή κρασί ροζέ. Το βερμούτ σερβίρεται παγωμένο, σκέτο ή με σόδα, το ούζο με κρύο νερό ή παγάκια και η μπίρα δροσερή (όχι παγωμένη).

Με το πρόχειρο κέρασμα (πατατάκια, αλμυρά μπισκότα, τυρόψωμο, αλμυρό κέικ, ελιές,
τηγανητά λαχανικά, αποξηραμένα φρούτα): Κρασί αρωματικό αφρώδες, λευκό ημίγλυκο ή ροζέ.

Με τα ψάρια, την ψαρόσουπα ή τα θαλασσινά με λευκή σάλτσα: Κρασί λευκό.

Με τα κρεμώδη τυριά, τα πικάντικα τυριά και την παρμεζάνα: Κρασί κόκκινο.

Με τα λευκά, τα γλυκά και τα μαλακά, κίτρινα αγελαδινά τυριά: Κρασί λευκό.

Με όλα τα ψητά: Κρασί κόκκινο.

Με τις πίτες και τα πλούσια πιάτα, όπως ο μουσακάς: Κρασί κόκκινο.

Με τις σούπες ξερών λαχανικών (κρεμμυδόσουπα): Κρασί κόκκινο.

Με το ριζότο με λαχανικά (ή/και θαλασσινά): Κρασί λευκό.

Με τις σαλάτες (λαχανικών, πατατοσαλάτες με μαγιονέζα κλπ.): Λευκό ή κόκκινο κρασί, ανάλογα με την προτίμηση, αρκεί στη σαλάτα να έχει μπει λεμόνι αντί για ξίδι. Η ντομάτα είναι η πιο δύσκολη να συνδυαστεί με το κρασί. Επειδή στην ουσία είναι ένα όξινο φρούτο και όχι λαχανικό, ταιριάζει καλύτερα με κρασί ροζέ.

Με τα επιδόρπια: Μαυροδάφνη, μοσχάτο και γενικά όλα τα γλυκά κρασιά (λευκά ή κόκκινα, ανάλογα με το χρώμα του επιδορπίου). Τα σοκολατένια επιδόρπια συνδυάζονται με κόκκινο γλυκό κρασί – όχι με σαμπάνια, γιατί αλλοιώνει τη γεύση τους, ενώ οι τηγανίτες και οι γλυκές κρέπες ταιριάζουν με γλυκό αφρώδες κρασί.

Από πότε τα συνδυάζουμε;Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα κανείς δεν σκεφτόταν να συνδυάσει το κρασί με ένα συγκεκριμένο πιάτο, για δύο βασικούς λόγους:

Αφενός το τραπέζι ήταν γεμάτο με πολλά διαφορετικά πιάτα και αφετέρου το κρασί το έπιναν στην αρχή ή στο τέλος του γεύματος.

Ακόμα, ένα ποτήρι κρασί συνόδευε μια γιορτινή περίσταση (μια πολεμική νίκη, έναν αρραβώνα, μια ημερολογιακή γιορτή), χωρίς διάκριση σε χρώμα: Η ποικιλία που σερβιριζόταν ήταν απλώς το ντόπιο κρασί της περιοχής.

Σήμερα τα κρασιά χωρίζονται σε δεκάδες κατηγορίες, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους (φρέσκα, παλαιωμένα, φρουτώδη, ξηρά, στυφά, όξινα, ελαφριά, βαριά, μαλακά, σκληρά κ.ά).

Ο λόγος που το πάντρεμα κρασιού – φαγητού έχει αναχθεί σε επιστήμη είναι γιατί η ανάμιξη των οξέων (και άλλων ουσιών τους) αλλοιώνει με ανάλογο τρόπο τη γεύση των εδεσμάτων κάνοντάς τα πιο πικρά, πιο ξινά, πιο έντονα ή πιο ελαφριά.

Αυτά από την πλευρά της χημείας, γιατί σε ό,τι αφορά στη γευστική προτίμηση οι απόψεις διίστανται, ανάλογα με τον ουρανίσκο του καθενός.
goldenmag